Ruimtelijke variabiliteit van humusprofielkenmerken in een eiken-berkenbos op arme zandgrond

In het bosreservaat Tongerense hei werd onderzoek uitgevoerd met als doel enkele kengetallen voor de ruimtelijke variabiliteit van het humusprofiel in een eiken-berkenbos vast te stellen. In een tweetal sleuven werd om de 5 cm en in een transsect om de meter de dikte van humushorizonten opgemeten. Van de meetresultaten werden variogrammen gemaakt. Op beide schalen blijkt dat de dikte van horizonten varieert en zich ruimtelijk herhaalt volgens een golfvormig patroon. De golflengte verschilt per horizont. Dit patroon in de ruimtelijke variabiliteit hangt waarschijnlijk samen met de dichtheid van bodem, struiken en kruiden. Voor het beschrijven van de ruimtelijke variatie van de L+F1-horizont volstaat een oppervlakte van enkele tientallen vierkante decimeters, van enkele tientallen vierkante meters voor de L+F2-horizont en van enkele honderden vierkante meters voor de H-horizont.

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: Kemmers, R.H., de Waal, R.W., Mekkink, P.
Format: External research report biblioteca
Language:Dutch
Published: Staring Centrum
Subjects:ecotoxicology, forest litter, humus, sandy soils, spatial variation, bosstrooisel, ecotoxicologie, ruimtelijke variatie, zandgronden,
Online Access:https://research.wur.nl/en/publications/ruimtelijke-variabiliteit-van-humusprofielkenmerken-in-een-eiken-
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:In het bosreservaat Tongerense hei werd onderzoek uitgevoerd met als doel enkele kengetallen voor de ruimtelijke variabiliteit van het humusprofiel in een eiken-berkenbos vast te stellen. In een tweetal sleuven werd om de 5 cm en in een transsect om de meter de dikte van humushorizonten opgemeten. Van de meetresultaten werden variogrammen gemaakt. Op beide schalen blijkt dat de dikte van horizonten varieert en zich ruimtelijk herhaalt volgens een golfvormig patroon. De golflengte verschilt per horizont. Dit patroon in de ruimtelijke variabiliteit hangt waarschijnlijk samen met de dichtheid van bodem, struiken en kruiden. Voor het beschrijven van de ruimtelijke variatie van de L+F1-horizont volstaat een oppervlakte van enkele tientallen vierkante decimeters, van enkele tientallen vierkante meters voor de L+F2-horizont en van enkele honderden vierkante meters voor de H-horizont.